Douchegordijn

In menig hotel is er heden ten dage godlof sprake van een douchescherm. Dit is prettig en aangenaam in gebruiksgemak en zorgt voor een douche-ervaring die het begin van de dag een zonnige rand meegeeft die de rest van de dag bijblijft. Dit voorkomt echtscheidingen en oorlogen en het is algemeen bekend, dat plekken op de wereld, waar er sprake is van doucheschermen, het ook vreedzaam toeven is.
Dit geldt niet voor door douchegordijnen geteisterde woestenijen op deze wereld, waar over het algemeen gure poolwinden en doffe hagel het leven zuur maken voor al diegenen die aldaar verblijven.
Des ochtends is 1 van de 1e handelingen, die men verricht, het opendraaien ener douchekraan. Hiertoe schuift men het gordijn open en reikt naar de daarvoor bestemde knop. Het gordijn pleegt dan alvast een klein beetje treiterig tegen de blote huid aan te schurken, maar dat is nog te verdragen.
Erger wordt het als de WARMwaterkraan daadwerkelijk opengaat.Hete lucht is lichter dan koude lucht en wat doet het gordijn dus? Hij kruipt gezellig de douchecabine binnen. Heerlijk even die blote man gezelschap houden, die daar zo naakt staat op de koude tegels.
Dit wordt door mij al snel ondervonden als een onaangename sensatie. Ik houd niet van reeds door velen voor mij betast plastic dat tegen mijn huid aanschuurt.
Wat nu te doen? Je kan even tegen het gordijn schoppen, maar daar trekt het zich niks van aan en nog venijniger dan eerst kruipt hij dicht tegen me aan.
Je probeert aan wat anders te denken. Bijv. hoe gek is het dat een druppel die van boven naar onder glijdt onderaan nog even groot is als boven, terwijl hij onderweg een heel spoor nalaat.
Of hoe zou het eruit zien als een kangaroo ook achteruit kan springen?
Of hoe zou een koala eigenlijk smaken?
Maar ook dit helpt allemaal niet. Het gordijn is hardnekkig en gaat over lijken.
Ondertussen hoopt de agressie in de cabine zich op en woest trap en sla ik (tegelijkertijd) naar het gordijn. terwijl ik me net heb ingezeept. Dit is een afrader.
De vloer is razend glad geworden en terwijl ik langzaam uit de cabine val, trek ik het gordijn achter me aan. Dank u baas, zegt het gordijn en bevallig drapeert ze zich over mijn hele lijf dat op de vloer in de badkamer ligt. Het stuk zeep dat ik heb losgelaten om het gordijn vast te pakken, ligt vlak voor mijn roodverbrande neus en kijkt me venijnig aan. Het fluistert zacht enige woorden in mijn richting.
"Het douchegordijn heeft gewonnen, sukkel."
En zo is het.